ΕΝΑ ΡΟΔΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ

«Από αγκάθι βγαίνει ρόδο και από ρόδο αγκάθι»

Έτσι έλεγαν οι γνωστοί και οι φίλοι πίσω από την πλάτη του Τριαντάφυλλου. Και στην προκειμένη περίπτωση συνέβαινε το πρώτο. Με γονείς που κάθε άλλο παρά καλούς τους έλεγες, ο Τριαντάφυλλος ήταν ένα καθώς πρέπει άνδρας. Συνεσταλμένος, σοβαρός και καλοσυνάτος. Έμενε στο τέλος του δρόμου και δίπλα από το σπίτι υπήρχε ένας μεγάλος κήπος. Εκεί περνούσε τα σαββατοκύριακα του και στο μικρό του θερμοκήπιο φροντίζοντας τα λουλούδια του και ιδιαίτερα τα αγαπημένα του τριαντάφυλλα.

Ίσως μερικές φορές η ονοματοθεσία δεν είναι τυχαία. Γεννημένος πρόωρα και με φόβο να χαθεί πριν βαφτιστεί η μητέρα του πείστηκε με χίλια ζόρια να του κάνουν αεροβάπτισμα. Και ο γιατρός που το έκανε κοιτώντας σε ένα κοντινό βάζο δυο κατακόκκινα τριαντάφυλλα, που του θύμιζαν τα κόκκινα χείλι της γυναίκας του, έδωσε στο παιδί το όνομα τους.

Οι γονείς του το κράτησαν μεν, αλλά δεν φάνηκε να το εκτιμούν. Και έτσι η δυσαρέσκεια έγινε κομμάτι της ζωής του. Ανάσα ήταν οι επισκέψεις στο σπίτι της γιαγιάς και στον πολύχρωμο κήπο της. Εκεί ο μικρός γνώρισε και ξετρελάθηκε με τα χρώματα και τις μυρωδιές και σε εκείνες τις όμορφες αναμνήσεις πάτησε και στράφηκε στην ανθοκομία.

Οι γονείς του έγιναν έξω φρένων, τον προόριζαν για βοηθό στο συνεργείο του πατέρα, αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος. Μετά από ένα επικό καυγά έφυγε με ένα μαυρισμένο μάτι, ένα σπασμένο πλευρό, μια βαλίτσα με τη μικρή του περιουσία και μια απόφαση να μην γυρίσει ποτέ πίσω. Και αυτό έκανε.

Δούλεψε ατελείωτες ώρες, σπούδασε και όταν κληρονόμησε το σπίτι της γιαγιάς το μετέτρεψε σε ένα παραδεισένιο κήπο.

Το πάθος του όμως επικεντρωνόταν στα τριαντάφυλλα. Διάβαζε, έψαχνε και ταξίδευε από άκρη σε άκρη στην πόλη για να βρει νέες και σπάνιες ποικιλίες για να εμπλουτίσει την συλλογή του. Κάποιες από τις ποικιλίες τις καλλιεργούσε με μεγάλη επιτυχία και πουλούσε σε δυο από τα πιο ακριβά ανθοπωλεία της πόλης που περίμεναν πως και πως τις καινούργιες ανθοφορίες κάθε χρόνο.

Μια μέρα το μάτι του έπεσε σε μια είδηση που τον ξετρέλανε. Είχε φτάσει ένας έμπορος στην πόλη που είχε φέρει σπόρους από μια σπάνια ποικιλία μωβ τριαντάφυλλων. Επισκέφτηκε τον έμπορο και έφυγε πικραμένος. Η τιμή τους ήταν αβάσταχτη για το μικρό του πορτοφόλι. Στεναχωρήθηκε πολύ γιατί ήθελε να στολίσει τον κήπο του με τα υπέροχα μωβ άνθη τους.

Δυο μέρες αργότερα ενώ γυρνούσε με πολλές σκέψεις στο νου του είδε ένα αμάξι να χτυπά ένα σκύλο και να τον παρατάει. Το ζώο αν και βαριά χτυπημένο ζούσε ακόμα. Ο Τριαντάφυλλος σοκαρίστηκε διπλά όταν γυρίζοντας προς το αμάξι αναγνώρισε στο τιμόνι τον πατέρα του.

Έτρεξε το ζώο στον γιατρό και η επέμβαση κράτησε ώρα. Κάλεσαν μέσω του τσιπ τον ιδιοκτήτη ο οποίος το έψαχνε με αγωνία. Τότε ο φίλος μας έζησε ένα δεύτερο σοκ καθώς ο ιδιοκτήτης του σκύλου ήταν ο έμπορος που πουλούσε τους σπόρους με τα μωβ τριαντάφυλλα.

Όταν το ζώο ήταν πια εκτός κινδύνου και ο Τριαντάφυλλος έκανε να φύγει, ο άνδρας τον σταμάτησε. Τον ευχαρίστησε χίλιες φορές και του είπε ότι η καλοσύνη του δεν θα ξεχνιόταν.

Δυο μέρες μετά έφτασε στο σπίτι του ένα πακέτο που μέσα είχε σπόρους για δυο τριανταφυλλιές, τις ευχαριστίες του έμπορου και όλες τις οδηγίες.

Μπορεί να μεγάλωσε μέσα στα αγκάθια αλλά το άνθος του ήταν τόσο όμορφο που μόνο μέσα εκείνο τον κήπο ταίριαζε, μαζί με τα αγαπημένα του τριαντάφυλλα.