ΓΡΑΜΜΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ… ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ

31 Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 1890

Το κρύο καλά κρατεί εδώ και μέρες και οι δρόμοι της πόλης παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κράτους βρίσκονται σε λευκή πολιορκία.

Μιας και σήμερα θα χάσω την ετήσια συνάθροιση της λέσχης καιρός να ασχοληθώ με κάτι προσωπικό, που το έχω αμελήσει.

Η συγκατοίκηση που ξεκίνησε φέτος ανέτρεψε τα δεδομένα μου για ακόμα μια φορά. Είχα υποσχεθεί όταν ανέρρωσα στις αρχές του έτους ότι θα απέχω από άσκοπες συναθροίσεις, αλλά το πενιχρό επίδομα της Αυτής Μεγαλειότητας δεν έφτανε για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Υπέπεσα λοιπόν στην ανάγκη και αναζήτησα συγκάτοικο και η μοίρα με οδήγησε στον πρώτο όροφο της οδού Μπέικερ 221Β με τον ιδιόρρυθμο άνδρα που γεμίζει τις μέρες και τις νύχτες μου με νέα δεδομένα και ανατροπές.

Πρέπει να ομολογήσω ότι είναι ευφυέστατος και οι γνώσεις του σε πολλούς τομείς με ξεπερνούν κατά πολύ, αλλά ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Υπάρχουν φορές που χάνεται από το σπίτι για εβδομάδες κάνοντας εμένα και τη σπιτονοικοκυρά μας, την κυρία Χάτσον, να ανησυχούμε και μέρες που μένει κλεισμένος στο δωμάτιο του κάνοντας πειράματα, μελετώντας και γεμίζοντας το χώρο με τον καπνό της πίπας του. Το γούστο του σε πολλά είναι εξαιρετικό αλλά σε κάποια πράγματα απορώ με τον τρόπο που τα διαλέγει.

Χάρη στο νέο μου συγκάτοικο ξέχασα για πάντα την έννοια της ηρεμίας και τις αγρανάπαυσης. Κόσμος διαφόρων τάξεων και κλιμακίων μας επισκέπτεται έχοντας κάποιο σοβαρό πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει. Για κάποιους η λύση βρίσκεται μπροστά τους και ο φίλος μου χωρίς ντροπή τους μειώνει ενώ σε θέματα υψίστης σημασίας επικεντρώνεται και δίνεται ολοκληρωτικά. Σε αυτό το γαϊτανάκι έμπλεξα και εγώ και χάρη στον συγκάτοικο μου η ζωή μου κινδύνεψε αρκετές φορές, γνώρισα προσωπικότητες και με έμαθε η αστυνομία ευτυχώς για καλό λόγο. Ξέρω ότι είναι φρούδες οι ελπίδες μου για να κοπάσει όλο αυτό αλλά ας ελπίσουμε να γίνει λιγότερο επικίνδυνο.

Μέσα στις επαφές που έγιναν τον τελευταίο μήνα έμαθα ότι ένας συνάδελφος πρόκειται να αποσυρθεί και πουλάει το ιατρείο του μαζί με την υπάρχουσα πελατεία σε μια διόλου ευκαταφρόνητη τιμή. Ίσως ζητήσω ένα μικρό δάνειο από τον συγκάτοικο μου ή παρακαλέσω τον αδελφό του, ένα εξέχον μέλος της κοινωνίας και σημαντικό παράγοντα της χώρας, να μεσολαβήσει στην Βασιλική Τράπεζα για να μου εγκρίνουν ένα.

Ακούω το χτύπο του Μεγάλου Ρολογιού να σημαίνει εννιά. Πλησιάζει η ώρα του βραδινού και ο συγκάτοικος μου δεν έχει γυρίσει ακόμα. Ελπίζω να μην έμπλεξε σε κάτι από αυτά που του έχουν αναθέσει και μας βρει ο νέος χρόνος να τρέχουμε στους παγωμένους δρόμους του Λονδίνου. Η έλλειψη της λογικής μερικές φορές σε ένα κατά τα άλλα πανέξυπνο πλάσμα με ξεπερνά.

Νομίζω ότι μου αρέσει αυτό που κάνω. Γράφοντας αυτές τις λίγες γραμμές για τον πρώτο καιρό μαζί με τον Σέρλοκ μου βγήκαν οι αναμνήσεις τόσο ζωντανές που θα ήταν σοφό να τις καταγράψω για να μην ξεχαστούν. Τόσα σπουδαία κατορθώματα είναι κρίμα να χαθούν στη λήθη και ας έχει αντίθετη άποψη εκείνος.

Αφού επιβίωσα έναν πόλεμο, ένα θανάσιμο τραυματισμό και τον παραλίγο πνιγμό μου πιστεύω να επιζήσω και από το 1891 με τον ιδιόρρυθμο και δαιμόνιο συγκάτοικο μου.

Καλή Χρονιά

Ο Θεός σώζει τη Βασίλισσα

Τζον Χ. Γουάτσον