ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΠΛΕΞΙΜΟ ΠΑΡΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΠΛΕΞΙΜΟ

Δεν είναι μια, δεν είναι δυο. Κοντεύουν πια τις εκατό και δεν βλέπω φως στον ορίζοντα. Από το γραφείο στον καναπέ και από εκεί στο σούπερ μάρκετ. Άντε και καμιά εξόρμηση στο κοντινό παρκάκι , αλλά μόνο όταν λείπει εκείνη η μελαχρινή με το σκυλάκι της. Το άτιμο δεν ξέρω τι του έχω κάνει και κάθε φορά που με βλέπει δεν σταματάει να γαβγίζει και να γρυλίζει.

Είπα λοιπόν από το να πάω από σκύλο καλύτερα να δοκιμάσω αυτό που κάνουν άσημοι και διάσημοι, γυμναστική μέσω διαδικτύου. Πόνεσαν τα μάτια μου στα φόρουμ και στις σελίδες με το ανάλογο περιεχόμενο και τελικά κατέληξα σε μια σελίδα και σε μια καλή εφαρμογή. Η μια για το βραδάκι και η άλλη για το πρωί.

Και να σου ο δικός σου να θυμάται τα ένδοξα χρόνια του σχολείου και να στρώνεται να ακολουθεί οδηγίες από ειδικούς και καλογυμνασμένους άνδρες και γυναίκες. Μέχρι πιλάτες κάθισα να μάθω, που αν μου το έλεγες αυτό το όνομα θα το μπέρδευα με το πιλάφι.

Ξεκίνησα με ζέση και φούρια. Με πολλά πιασίματα τις πρώτες μέρες αλλά δεν με πτόησαν. Είπα δεν θα αφήσω την κλεισούρα να με πάρει από κάτω. Είδα όμως ότι δεν ήταν μόνο η κλεισούρα. Ήταν και η απομόνωση και τα επαναλαμβανόμενα άσχημα νέα που η αγαπητή μας κυβέρνηση με γενναιοδωρία μας κερνούσε πρωί μεσημέρι και βράδυ. Σε τηλεόραση, ιντερνέτ και ραδιόφωνο δεν μπορούσες να βρεις ησυχία. Ε τι να σου κάνει και το κορμί μονάχο όταν ο νους υποφέρει.

Ξύπνησα με μια απουσία τη βδομάδα που εξελίχτηκε σε δυο και ένα μήνα μετά χρησιμοποιούσα μόνο την εφαρμογή και αυτή σπάνια. Νευρίασα με τον εαυτό μου, με την αναβλητικότητα μου που διογκώθηκε λόγω της κατάστασης και κοιτάει να διογκώσει και εμένα.

Πήρα τους δρόμους για να ηρεμήσω και κατέληξα να ψωνίζω, γιατί το shopping therapy ακόμα και στο σούπερ μάρκετ βοηθάει. Κι εκεί που περίμενα στον πάγκο με τα αλλαντικά τη σειρά μου άκουσα την συζήτηση δυο ομιλητικότατων υπερηλίκων κυριών που το εν λόγο μέρος ήταν πλέον η διασκέδαση τους.

«Δεν μπορώ Έλενα μου, τα παράτησα όλα και το πλεκτό και τα σουντόκου και τα σταυρόλεξα. Κουράστηκα!»

«Καλά μωρή, χαζή είσαι; Θες να σου ρθει ο Ατσχάιμες στα καλά καθούμενα και να χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια;»

«Ε με τόσο θανατικό γύρω τον πως τον είπες θα σκεφτώ;»

«Να τον σκεφτείς, Ζίτσα μου, γιατί αν σε επισκεφτεί τούτος θα τα ξεχάσεις όλα μια και καλή. Και εγγόνια και γιο και όλα. Σαν το μωρό θα είσαι χωρίς μνημονικό»

«Πω πω σοβαρά; Όχι, τέτοιο κακό να μην μας βρει, Ελένη μου. Χίλιες φορές να ζοριστώ να πλέξω»

Γύρισα στο σπίτι και άνοιξα τον υπολογιστή. Αποφάσισα να βρω κάτι που πραγματικά μου αρέσει, που θα απολαμβάνω ακόμα και αν με κουράζει. Αλλά τουλάχιστον δεν θα με πάρει από κάτω. Υπάρχουν και χειρότερα. Καραντίνα είναι θα περάσει, τουλάχιστον να βγούμε κερδισμένοι.