ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ… ΕΜΠΝΕΥΣΗ

-Θάλασσα, θάλασσα. Τι μου χεις κάνει. Για σένα έχασα κάθε λιμάνι...

Το ραδιόφωνο στο σαλόνι είχε μείνει ανοιχτό από το πρωί και έπαιζε σε χαμηλή ένταση. Τόση ώρα με τη φασαρία, την επίσκεψη της θείας Φρόσως και τις δουλειές το είχε ξεχάσει. Τώρα που είχε αποφασίσει επιτέλους να στρωθεί και να γράψει λίγο να σου η φωνή του Νομικού να τον βγάζει από την συγκέντρωση.

Ο Λεωνίδας άφησε για λίγο το στυλό και άκουσε μέχρι τέλους το τραγούδι. Στα αλήθεια τον ταξίδευε όπως τότε αυτή η μουσική. Η ζέστη είχε αρχίσει για τα καλά και το αεράκι με το ζόρι έμπαινε από τα ανοιχτά παράθυρα. Σύντομα θα έπαιρνε την άδεια του και ακόμα δεν ήξερε τι θα κάνει. Να μείνει στην πόλη ούτε λόγος! Αρκετό καιρό την ανέχεται. Υπάρχει πάντα το νησί του, ένα μικρό σπιτάκι με θέα τη θάλασσα, δέντρα με παχύ ίσκιο και αν είναι τυχερός θα βρει τους παλιούς του φίλους. Αλλά κάτι στην ιδέα αυτή δεν του άρεσε. Όχι ότι έφταιγε το νησί, αλλά ήταν μια ρουτίνα που επαναλαμβανόταν σχεδόν κάθε καλοκαίρι. Ήθελε μια αλλαγή, κάτι να τον βοηθήσει και με το νέο του ξεκίνημα.

Είχε επιτέλους βρει το θέμα, είχε κάνει το σκελετό για το πρώτο του ολοκληρωμένο μυθιστόρημα. Του έλειπε όμως ο χρόνος και ένα μέρος που θα άραζε και μακριά από όλους θα αφοσιωνόταν.

Από μικρός, σκάρωνε ιστορίες για ταξίδια ,περιπέτειες και ήρωες που τα έβαζαν με αδίστακτους κακοποιούς, αλλά ποτέ κάτι μεγάλο, κάτι εντυπωσιακό. Στο τελευταίο του ταξίδι έτυχε να βρεθεί με μια παρέα και μέσα στην κουβέντα ένα γλυκό απόγευμα του γεννήθηκε η ιδέα:

«Ένα εισιτήριο που θα κάνει τον ήρωα του να φύγει επιτέλους για τις ονειρεμένες του διακοπές. Στην πορεία όμως η μια αναποδιά διαδέχεται την άλλη και φτάνει στο σημείο να τα βάλει με τη Μοίρα του. Και τότε Εκείνη αποφασίζει να τον τιμωρήσει.»

Τώρα που το τραγούδι τελείωσε και γύρισε το βλέμμα στο γραφείο είδε πως ασυναίσθητα είχε γράψει κάτι στο άδειο φύλλο του τετραδίου.

Κρουαζιέρα...

Δεν ήξερε αν αυτό ήταν αυτόματη γραφή ή αν βοήθησε το «κρουαζιέρα θα σε πάω» που έπαιζε τώρα στο ραδιόφωνο, αλλά βρήκε την ιδέα εξαιρετική. Ταξίδι πάνω στο γαλάζιο βασίλειο, νύχτα και ανοιχτός ορίζοντας. Δεν ήθελε τίποτα άλλο.

Έτσι δυο βδομάδες αργότερα με γεμάτη βαλίτσα, καλή διάθεση και όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται ένας επίδοξος συγγραφέας ανέβαινε στο μεγάλο κρουαζιερόπλοιο. Ένα ενδιαφέρον ταξίδι περίμενε αυτόν και τον ήρωα του.