TO DRINK OR NOT TO DRINK ?

Κάποτε θα γινόταν και αυτό. Μπορεί να το καθυστερούσα τόσο καιρό αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο.

Κοιτάω και ξανακοιτάω την οθόνη του υπολογιστή μου λες και την αντικρίζω για πρώτη φορά. Όπως τότε που μικρό παιδάκι άνοιξα το δικό μου υπολογιστή που μου είχε αγοράσει ο θείος μου. Το χάζευα λες και ήταν αξιοθέατο σε μουσείο.

Το μήνυμα όπως είναι ξεκάθαρο και δεν παίρνει αναβολή. Πρέπει να γίνει μέσα σε 24 ώρες. Πώς όμως; Από τη μια το καταπιεσμένο μου θηρίο διψάει και με πιέζει εδώ και καιρό, ενώ εγώ το κοιμίζω με κάτι λιγότερο από το επιθυμητό και από την άλλη η σκέψη και μόνο ότι υπάρχει μια πιθανότητα το κυνήγι μου να αποβεί μοιραίο για έναν άνθρωπο μου προκαλεί ναυτία.

Είμαι ανθρωπιστής, μου το λέει με ειρωνεία πολλές φορές ο δημιουργός μου, αλλά δεν θέλω να αλλάξει. Τι πάει να πει ότι είμαι Κυνηγός της Νύχτας, ένα Απέθαντο πλάσμα που ζει από το αίμα των ζωντανών; Και τα ζώα ζωντανά είναι και μια χαρά κάνουν τη δουλειά τους. Και τόσα χρόνια το αίμα τους μου προσφέρει την απόλαυση και την μακροβιότητα που αποζητά το είδος μας. Κινούμαι τις νύχτες στην πόλη, όταν οι περισσότεροι κοιμούνται, έχω μια δουλειά όπως όλοι οι άλλοι για να βγάζω τα χρήματα που είναι απαραίτητα για την διαβίωση του σαρκίου μου. Ξέρω φυσικά άλλους του είδους μου που χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για να κερδίσουν άνετα και χωρίς κόπο πολλά περισσότερα από τον ταπεινό μου μισθό. Αν και πολλοί από τους εξ αίματος αδελφούς μου πολλές φορές έχουν προσπαθήσει να με πείσουν να παραβώ τον όρκο μου και να πιω από έναν άνθρωπο, δεν το κατάφεραν. Μέχρι τώρα φυσικά.

Ο αποστολέας είναι ένα από τα πιο σημαντικά άτομα τους είδους μας, ένας από τους γηραιότερους της πόλης και μάλιστα αυτός είναι το δεξί χέρι του Πρίγκιπα. Όταν λαμβάνεις μια εντολή από ένα τέτοιο πλάσμα λοιπόν οι αντιρρήσεις δεν χωράνε. Ή την εκτελείς ή θα υποστείς τις συνέπειες. Και για μένα αυτή τη στιγμή οι συνέπειες είναι σοβαρές. «Θα διαγραφείς από τα κατάστιχα του είδους μας» έγραφε στο τέλος. Αυτό μόνο κάτι συγκεκριμένο σημαίνει και δεν θέλω να φανταστώ ότι είναι αυτό. Θα μαζέψω ότι δύναμη ψυχής έχει μείνει μέσα σε αυτό το απέθαντο σώμα και θα το τολμήσω. Έχω δει πως το κάνουν οι άλλοι, θα χρησιμοποιήσω τα ίδια κόλπα. Αλλά γιατί σε μένα και γιατί τώρα μετά από τόσα χρόνια; Κάποιος ή κάτι μεσολάβησε για να απευθυνθεί σε μένα προσωπικά ο συγκεκριμένος Γηραιός. Και αν δεν με κάρφωσε κάποιος από τους καλοθελητές των υπονόμων ή καμιά από τις Άρπυες του Ελύσιου τότε ποιος;

Με τόση σκέψη η ώρα πέρασε και πρέπει να πάω και στη δουλειά, αλλά με τι όρεξη; Δεν πρέπει να το δείξω γιατί έχουν ήδη το βλέμμα τους πάνω μου, δεν θέλω παραπάνω προβλήματα.

Η ησυχία της αποθήκης με ηρεμεί. Πρέπει να σκεφτώ το πώς και το που. Ο χρόνος είναι λίγος και δεν φτάνει για τρομερή οργάνωση. Καμιά από τις κοπέλες στη Γιαννιτσών ίσως ή κανένα παλικάρι πίσω από το Σταθμό. Ή κάποιος από τους δεκάδες άστεγους που κουρνιάζουν στις γωνιές της πόλης; Διλήμματα που δεν θα έβαζα ποτέ στον εαυτό μου, αν δεν ήταν αυτή η καταραμένη εντολή.

Οι οξυμένες αισθήσεις μου εντοπίζουν περίεργη κίνηση στην άλλη άκρη της αποθήκης. Δεν άκουσα όμως τα σκυλιά. Είναι πάνω από δυο και μάλλον τα κοίμισαν, αν όχι κάτι χειρότερο. Ελπίζω το πρώτο γιατί αλλιώς... όχι τα τέρατα! Εμάς λένε αλλά υπάρχουν άλλοι χειρότεροι. Να είναι καλά πάντως, μου έλυσαν τα χέρια. Και την εντολή θα εκτελέσω και θα εκδικηθώ για το χαμό δυο καλών συντρόφων τα τελευταία πέντε χρόνια. Απλά μετά θα πρέπει να ενημερώσω τον Σερίφη να κανονίσει αναλόγως.