ΙΣΤΟΡΙΕΣ

-Αν δεν ακούς τους φίλους σου, αυτά παθαίνεις. Και το έπαιζες και έξυπνος!

Κάποτε θα γινόταν και αυτό. Μπορεί να το καθυστερούσα τόσο καιρό αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο.

Όλα άρχισαν την πρώτη εκείνη ημέρα. Αφού οι κούτες άνοιξαν και τα πράγματα τακτοποιήθηκαν στο νέο και κατά πολύ μικρότερο του σπίτι, ο Σαμ ανακάλυψε πως υπήρχαν πολλά πράγματα που περίσσευαν. Κάποια που του ήταν πια άχρηστα και άλλα γεμάτα δυσάρεστες αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής του στην μεγαλούπολη. Τα στοίβαξε λοιπόν σε χαρτόκουτα που είχε...

Τάκου τάκου ο αργαλειός μου, τάκου και έρχεται ο καλός μου.

Περπατώντας στα σοκάκια της πόλης έφτασα μπροστά σε ένα παλιό δισκοπωλείο. Αυτά τα μαγαζιά παλιότερα τα έβρισκες σχεδόν σε κάθε γειτονιά και πάντα γεμάτα. Τα πήρε και τα σήκωσε όμως η εξέλιξη και η κρίση και τώρα πλέον ήταν δυσεύρετα. Μιας και βρέθηκα όμως εκεί θεώρησα καλή ιδέα να μπω και να χαζέψω.

"Είναι πικρά, είναι βαριά τα ξένα χέρια!»

Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία. Σαν του παραμυθάδες των παλιών εποχών κι εγώ, θα σας ταξιδέψω και όταν η ιστορία μου τελειώσει οι τελικοί κριτές θα είστε εσείς.

Μας λένε για μαλάματα, για θησαυρούς χαμένους. Γεμίζουν το μυαλό μου με εικόνες και ιστορίες για τόπους μακρινούς, με παράξενα πλάσματα και ανθρώπους με ζωγραφιές στο σώμα. Που χορεύουν τις νύχτες κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι βγάζοντας κραυγές ζώων και προσκυνάνε παράξενους Θεούς φτιαγμένους από ξύλο και πέτρα.

Έχουν περάσει σχεδόν δυο αιώνες από τότε που ο καθηγητής Μάλετ αποκάλυψε το δημιούργημα του. Και από εκείνη τη στιγμή όλα άλλαξαν. Έπρεπε να είχαμε προλάβει, αυτή είναι άλλωστε η δουλειά μας.

Χαμογέλασε και κοίταξε μέσα από την οθόνη του τον ήλιο που έδυε.